
بسم الله الرحمن الرحیم
از نظر روانشناسی، برقراری ارتباط و دوستی به دو صورت است:
1- ارتباط مقطعی و کوتاه: این نوع ارتباط و دوستی، بر اساس احساسات آنی به وجود می آید و اگر دوام نیابد پس از مدت کوتاهی به فراموشی سپرده می شود. این دوستی مقطعی، زودگذر، زوال پذیر و مبتنی بر گرایش احساسی است.
2- ارتباط دائمی و همیشه ای: این نوع دوستی مبتنی بر عقل و آگاهی بوده و به خصوصیات واقعی طرف مقابل وابسته است؛ لذا ارتباط و علاقه دائمی بر اساس آگاهی ایجاد می شود. این آگاهی سبب دوام دوستی می گردد و آن را زوال ناپذیر می سازد. ارزش این نوع دوستی در آن است که باعث تأثیر در خود فرد و طرف مقابل می شود.
برقراری ارتباط با امام زمان (ع) نیز از این قاعده مستثنا نیست. این ارتباط نیز به دو گونه می تواند صورت گیرد: مقطعی و زود گذر؛ و دائمی و پایدار
الف- دوستی مقطعی و کوتاه با امام زمان (ع) از راه های زیر امکان پذیر است