ای خدا ای بی پناهان را پناه
رهنمای عاشق گم کرده راه
ره نمی دانیم بنما راهمان
نیستیم آگاه ، کن اگاهمان
ای به هر سوزی تو را ساز دگر
ای به هر سازی تو را راز دگر

مادرت را ببوس،پایش را ببوس،تا به گریه بیافتد،وقتی گریه افتاد،

خودت هم به گریه می افتی،آن وقت کارت روی غلتک می افتد و

همه درهایی را که به روی خود بسته ای،خدا باز می کند.

این که فرمود بهشت زیر پای مادر است یعنی تواضع کن.

نکند حق انها را تضییع کنی که راهت بسته می شود،

اگر زنده اند یا مرده،هر طور که می توانی انها را از خودت راضی کن.

مادرتان را ببوسید،به پای او بوسه بزنید.

وقتی دل انها ازشما راضی و شاد شود،

از ته دل دعایتان می کند و این در سیر شما بسیار مؤثر است.

اگر شکر کردید برای شما زیاد می کنم...

یعنی شکر هر چیزی مناسب خود آن چیز است.

شکر پول کمک کردن و انفاق به فقیر است، شکر علم تعلیم دادن است،

شکر قدرت گرفتن دست ضعیف است.

اینها شکر نعمتند.

شکر منعم، یعنی خدا را عبادت کنیم چون سزاوار عبادت شدن است

نه برای اینکه به ما نعمت داده است. 

محمداسماعیل دولابی

دعا ونیایش قبل از آنکه ابزار زندگی باشند، ابزار بندگی اند

و بیش از آنکه خواهش تن را ادا کنند، حاجت دل را روا میکنند

و برتر از آنکه سفرهی نان را فراخی بخشند،

گوهر جان را فربهی میدهند. 

محمداسماعیل دولابی